Maliit ang lugar na ito para sa 60 katao na dumadalo. Sa loob ng mahigit 5 taon naming na pag-stay sa lugar na ito, marami na ring nagawang accomplishments ang church namin. Marami na ring napagdaanan at naging bahagi na rin ito ng buhay namin.
Bukas, iyon na ang huling linggo namin sa lugar na ito dahil kailangan nang ibenta na may-ari. Nakakalungkot din dahil kelangan naming umalis sa nakasanayang lugar pero alam ko na
God will lead us to a better place.
Since binabaha din ang lugar na ito, medyo hirap din kami sa pag-aayos ng mga instruments namin gaya ng mga drum set, gitara, microphones at mga speaker pero sanay na kami sa baha kasi tiga-Malabon nga kami (hehe).
Hopefully makakita na kami ng lugar na matatawag naming sarili naming church at lugar na hindi kami kailangan mag alala kung nakakaistorbo na kami sa may-ari ng bahay.
Maganda rin naman ang naging pakitungo ng may-ari ng bahay sa amin at pinagpapasalamat ko talaga yun at binigyan kami ng pagkakataong mag-stay dun ng libre. Napakalaking tulong na nun para sa isang maliit na simbahan.
On top of this, I end up to this thought:
We might see things falling apart, but if we try to look at it again, things are actually falling into their right places.
