Kahapon dumaan ang aming I.T.E. Roadshow. Maraming booth, walang klase sa lahat ng subjects. Nalibang ako mag-ikot-ikot kasama ng mga kaibigan ko. Magkakasama kami mula umaga hanggang hapon.
Di namin namalayan ang paglipas ng tanghali. In short nakalimutan naming kumain. Walang nakaalala sa aming tatlo na kailangan na pala naming kumain.
Lumipas ang hapon. Naka-duty na ako. Actually out na nga ako nung pinaalala sa akin ni ate na di ko kinain yung pagkain ko.
"Ay! ou nga noh?!?" nagulat pa ako. Naku lagot ako kay mother.
Di man lang nagrelamo yung tiyan ko na nagugutom na sya. tsk.stk.
Pag-uwi ko naman, umupo ako sa higaan namin. Wala sa loob na humiga, at di namalayang nakatulog na pala.
Anak ng kalabaw naman!!!!
Nakalimitan ko ring kumain ng hapunan (hindi ko man lang natikman yung binili kong pagkain). At paggising ko, nakalimutan ko rin palang magbihis ng pambahay. (wala man lang gumising sa akin???)
Anong nangyari sa akin??
Labing walong taon na din ako nabubuhay sa mundo. Medyo matagal-tagal na rin yun. Pero may mga bagay talaga na gusto kong mabago kung bibigyan lang ako ng pagkakataon.
>Una sa lahat WALA akong balak palitan sa pamilya ko (Blessed ako sa family ko weh).
>Hindi rin sa simpleng buhay na meron ako (masaya ako kahit mahirap lang kami). Kahit minsan syempre nangangarap akong balang araw mabili ko yung mga bagay na gusto kong bilin(sino bang hindi?).
Eto na:
Kung talagang pagbibigyan lang ako ni Lord, at papipiliin Niya ako, mas pipiliin ko talagang maging lalaki. Oopps! teka lang! Hindi ako tomboy ah?!? (Gusto ko lang linawin).
Madalas ko lang talagang naiisip na sana lalaki na lang ako pero wala akong magagawa. Eto ang kapalaran ko.
Nung grade five nga ako, sabi ng seat mate ko sa akin: "Maswerte ka nga kasi yung ibang lalaki nagpipilit maging babae." Simula noon na-realize ko ang worth ng pagiging babae.
pero minsan lang talaga naiinggit ako sa mga lalaki lalo na kapag yung nag-uumpukan sila tapos puro kalokohan ang ginagawa. Parang ang saya ng mga samahan nila.
Ganun talaga. Hindi ko rin maiwasan na mangarap ng ganun. (Ang weird ba?!?) Ewan ko.. Basta sa maraming kadahilanan kaya nakakapag-isip ako ng ganun.
Inuulit ko hindi ako tomboy na gaya ng akala ng iba (including my mom.hehe). Ganun lang talaga ako. Ewan ko ba kung bakit.
well.... matagal tagal din akong wlang post d2... kahit gustong gusto ko ng magpost i relly can't find the time...
so e2 ako ngaun sa short post...
good luck sa inyong lahat!!!!!
Kahapon um-attend ako ng seminar d2 sa school. Natuwa naman ako kasi kahit paano medyo na uplift din yung spirit ko. Gusto ko lang i-share yung ibang quotable quotes na sinabi nung speaker.
- There's no guarantee that tomorrow will come, so do it today.
-Word is not only a 4-letter thing but it is something deeper than that. Saying the word makes the difference.
Maganda yung mga sinabi nung speaker. Sana magamit nating lahat sa everyday life.
