Isang linggo na nakalipas nung nagpunata kami ng Zambales pero hanggang ngayon puyat pa din ako. Nung Umuwi kami panay na ang practice namin ng MiMe para sa Crusade sa may plaza bukas ng gabi. Ewan ko ba kung bakit para akong bangag ngayon. Dahil na din siguro sa sunod-sunod na puyat.
Ang hiling ko lang sana makatulog naman ako kahit hanggang 8:00 am lang ok na sa akin yun... sana may pahinga pa ako. Hindi naman sa nagrereklamo ako o ano pa man sa trabaho ko. Ang akin lang naman ay isang araw man lang na may tulog na maayos. Kapag nagpasukan na sigurado akong mas malala pa dito ang aabutin ko.
Siguro nga its about time na masanay akong gumising ng maaga at piliting wag nang ma-late sa pagpasok. In fairness hindi na ako masyadong nale-late ngayon konti na lang. kaya ko to. kelangan lang siguro ng konting disiplina sa oras.
Naalala ko tuloy si daddy. Araw-araw na lang kami napagsasabihan kasi lagi kaming nagmamadali sa pagpasok at di na nakakakain ng agahan. "Madadala nyo yan hanggang sa magtrabaho kayo." o di kaya "Papasok na lang din naman kayo gusto nyo pa nale-late." Yan lang naman ang sinasabi nya araw-araw weh. In a way tama naman talaga sya. kelangan lang talagang idisplina ang sarili.
Minsan hindi na ako tinatablan ng alarm clock kaya madalas talagang huli ako sa trabaho. Kahit paano natutuwa ako dahil maunawain sila maam. Ilang beses ko na din pinangako sa sarili ko na hindi na ako male-late pero wala pa din. Masasanay din siguro ako. Kaya ko ito. Go!
1 comment:
hey..
zup...
things may be differ to any one. but faith is similar to everyone..
io know you are a better person, so keep it up. when i read your blog.. hey im amaze because even when your tired you just keep going on.. so keep it up, and your right parents are true they always said what could be good for us..
just keep going...
for now its going fun for me..
life is now ineresting..
hehehehe..
so take good care...
and dont forget to eat your breakfast...
ok..
GOD Bless...
Post a Comment